Nowości w tym tygodniu! (30.10-05.11.2016r.)

NA NASZYM SPISIE W KATEGORIACH TRWAJĄ PRACE PORZĄDKOWE, ZA WSZELKIE BRAKI ESTETYCZNE/NIEDOCIĄGNIĘCIA PRZEPRASZAMY.

*
ZAKTUALIZOWANE ZOSTAŁY KATEGORIE: +18, ZAKOŃCZONE oraz One Shot.

NOMINACJE DO „FIKCYJNEGO PIÓRA”

..............................................................................................................

04/11/2016

RYSOWANE MARZENIA, soul-of-angel

10. Świadoma abstrakcyjność spojrzenia na świat.

Studiowała dziennikarstwo, bo od zawsze chciała pracować ze sławnymi ludźmi. Interesował ją świat show biznesu, wywiady i zbieranie autografów do specjalnie założonego zeszytu.

Może była zbyt naiwna, jednak wierzyła, że będzie się w tym zawodzie w pewnym sensie spełniać. Że będzie spełniać swoje marzenia. Chciała połączyć pasję z miłością. Tak jakby życie ze śmiercią.

-Mamo, poznałam… poznałam chłopaka. Tylko nic nie mów, proszę. Dam sobie radę. Nie musisz bać się o studia, naprawdę. To jest mój priorytet.. ale ja, mamo ja chyba się zakochałam. Chyba przepadłam. Ugrzęzłam, jak martwy w swym skromnym grobie. Zakochałam się, och.

Życie ją upokorzyło. Kazało uczyć się na nowo całego świata ze wszystkimi jego elementami, i to na jeden raz. Marzenia legły w gruzach. Nie miała już swojej miłości. Nie miała już swoich marzeń. Poddała się już na samym starcie, popełniając tym samym największy błąd w swoim życiu. Ale ona tylko się bała. Nie umiała przezwyciężyć tych szeptów i cichych śmiechów za plecami, kiedy chociażby szła ulicą. Idąc, czuła że jest pośmiewiskiem własnej osoby.

‘Jestem pośmiewiskiem swoich marzeń. Swojej miłości i Twoim.

Czytaj dalej...

Kategoria: Tom Kaulitz

..............................................................................................................

03/11/2016

RETURN TO REMEMBER, Beatrice

Część 14.

Amy niecierpliwie przerzucała swoje ubrania. Miała wieczorem iść z Maxem do klubu, a kompletnie nie wiedziała w co ma się ubrać.

- W tym już byłam na dwóch imprezach, to kiepskie, to do dupy... Nie! - mówiła sama do siebie, w końcu ze złością trzaskając drzwiami szafy w swoim pokoju.

Max ją kochał i choćby nawet założyła jutowy worek, dla niego i tak byłaby najpiękniejszą dziewczyną na świecie. Wiedziała o tym, ale musiała wyglądać wspaniale; dla niego i dla samej siebie. Chciała też podobać się jego kolegom, ale to tylko tak dla swojej własnej satysfakcji, no i żeby Max był dumny, że ma taką dziewczynę.

No tak, ale w co tu się odstrzelić skoro w szafie prawie same sportowe ciuchy z wyjątkiem tych, w których już wszyscy ją widzieli? Mama! Z pewnością u niej znajdzie się jakaś wystrzałowa bluzka na wieczór. Nigdy wcześniej nie uciekała się do szperania w szafie rodzicielki i pożyczania jej ciuchów, bo w Stanach biegała tylko po dyskotekach, więc wystarczyły te, w które wyposażona była jej osobista garderoba. Czasem pożyczała jakieś bardziej codzienne ubrania, o czym mama dobrze wiedziała, ale nie mogła przecież wziąć tak bez pytania rzeczy, których mama nie nosiła na co dzień, co prawda Babette miała być niedługo w domu, ale musiała jeszcze przecież coś wybrać, dobrać jakieś dodatki i odpowiednie buty.

Sięgnęła po telefon wybierając połączenie do matki.

- Co tam kochanie? - usłyszała po chwili jej głos.

- Dzwonię z pytaniem, a właściwie z prośbą - zaczęła Amy.

- No słucham - roześmiała się Babette. - Domyślam się o co chodzi.

- O nie, nic z tych rzeczy, kasę mam - dumnie odparła dziewczyna.

- Tym razem to coś nowego skoro nie prosisz o kasę, zaskoczyłaś mnie poważnie.

Jakby gdzieś w tle Amy usłyszała cichy śmiech i z całą pewnością mogła stwierdzić, że to nie śmiała się jakaś inna kobieta. W dodatku w głosie mamy wyczuła jakąś pewną nienaturalność, dziwne spięcie zupełnie jakby się starała wypaść przy kimś w tej rozmowie jak najlepiej.

- Gdzie jesteś? - zapytała wprost.

Czytaj dalej...

Kategoria: Bill Kaulitz, 18+